Een voorstelling over het Russisch futurisme
Het Bl!ndman [hybrid] kwartet © Gustave Demoen
Dat weet saxofonist Eric Sleichim ook. Maar toch besluit hij om samen met drie andere muzikanten een voorstelling te maken over het Russisch futurisme. Ik kan je er niet alles over vertellen. Er gebeurde zoveel en daar ben ik nog steeds niet van bekomen.
Woorden om hun klank. Daar gaat het futurisme over.
Zangeres Claron McFadden heeft dat goed begrepen. Wanneer ze zingt, spreekt en kreunt, vertelt zij ons geen verhalen. Ze vertelt ons klanken en haar ogen dwingen ons om te luisteren.
Lawaai om het lawaai. Dat is het futurisme ook.
Terwijl Matthew Wright van achter zijn computer geluiden tot lawaai vervormt, bromt Eric Sleichim op zijn bassaxofoon. Nu en dan zijn er melodieën. Cellist Jörg Brinkmann legt de machines dan even het zwijgen op.
Het podium is vol. Er zijn pauken en gongs, ijzeren staven om op te tikken, platen om aan te schudden. Elk instrument wordt door kabeltjes vergezeld en overal hangen speakers. Een futurist zou zijn ogen niet kunnen geloven.
Met al die dingen maken de vier muzikanten iets prachtigs. Elk ding wordt met verwondering in geluid veranderd en elk woord in klanken. Niet om ons een slag in het gezicht te geven, maar om het overal tegelijk aan te raken, zodat wij onze lippen, sproeten en wimpers opnieuw zouden ontdekken. Zodat wij alles niet meer ‘zo gewoon’ zouden vinden. Ik raak de verwondering over deze voorstelling niet gauw kwijt.
Gezien op 27/2/16 in de Handelsbeurs.
Meer weten over dit concert?
Lees de preview van dit concert of bekijk het interview met Eric Sleichim (PDF).
